Περπατώντας στις σκιές
Αναμεσά σε κόσμους
Σε αποτυπώματα ανθρώπων μακρινών
Μορφές αχνές ,άυλες, δε μπορείς να τις αγγίξεις
Ήχοι ανεπαίσθητοι στην απέραντη ησυχία των κόσμων
Ψίθυροι, θροΐσματα απαλά
Ίχνη μιας πραγματικότητας αδιόρατης ,συγκεχυμένης
Γκρίζες μορφές ,ασχημάτιστες χωρίς παρελθόν και μέλλον
Πλάσματα εγκλωβισμένα στην ανυπαρξία της αιωνιότητας
Τι κι αν παλεύεις για το ακατόρθωτο
Η ενέργεια σου στείρα
Τίποτα δεν διαταράσσει τα μόρια αυτού του κόσμου
Αποκαμωμένος προχωράς μπροστά
Πάντα περπατώντας στις σκιές…